23 Şubat 2010 Salı


Eski notlarıma bakarken şu yazı ile karşılaştım;

"Dürüstlüğüm buradan ileri gelir. Başka yüzlerimi saklayacak ve iki yüzlülük yapmadan. Başlangıçta tüm kötü yanlarımı ve yaptıklarımı gözler önüne sererek, beni olduğum gibi gören gözlere sımsıcak bakabilirim. Benim kötülüğüm kalbimin derinliklerinde pusuya yatmaz ve tetikte beklemez."

Zaman geçiyor...
Büyütürken, büyüyorum...

2 yorum:

beenmaya dedi ki...

büyütürken büyütmek
ve bunun farkına varabilmek
ötesi var mı...

Efsa dedi ki...

Yok, anne olmanın en güzel özelliklerinden biri de bu. :)

insan olmak da öyledir ya. bir nine torunundan yeni çağın getirilerini görür gibi