26 Nisan 2010 Pazartesi



Adım gibiydim.
Yerim bile belliydi alfabede.
İki heceden,
Tek kelime...

(Adım gibiydim ve aslında sanaydı tüm adımlarım.)

Sadece bir kez harf atlayıp, sana ulaşmaya çalışan.
Yanyana, ama sanki yapışkan,
A dan sonra B nin gelmesi gibi...
yada tam tersi!

Adım gibiydim işte.
ve işte sanaydı tüm dualarım, yorgunlukların, hayata tutunuşlarım!

Şimdi ilk heceme inat, ikinci hecemde geri gidiyor ayaklarım.
Öyle ki, ben artık;
 "kendini sana hatırlatmaya çalışan, çırpındıkça daha çok yorulan..."

(Hani demiştim ya, gitmen için gelmen gerekiyordu diye.
İşte ben senden gitmek için, önce sana geldim.)

2 yorum:

..Saadet ! dedi ki...

çok sevdim.blogumda imzanızla yayınlıyorum :)

Efsa dedi ki...

Tabi ki. Teşekkür ederim ilgin için. Keşke herkes böyle olsa :)