13 Eylül 2010 Pazartesi

Güne has haller...

 Umursamazlığımı hiç sevmiyorum.
Boşluk gibi değil hissettiklerim.
Sadece bir zamanlar çok sevdiğim insanlar, "düşünmeye bile değmez" geliyor gözüme şu sıralar.

Birkaç zamandır; can sıkkınlığı ile keşke biri olsa ve düşünsem dedim içimden.
Bu hallerimi hiç sevmiyorum.
Boşlukta değilim, düşmedim, ama içinde süzülür gibiyim.



4 yorum:

y. dedi ki...

‎''birbirini tamamlamak üzere varolanlar
birbirini tamamlamıyor.

kendime dökülüyorum,
içime.''

nedense söylediklerin bana bu dizeleri hatırlattı. geçer be efsa, az önce öyle şeyler yaşamış birini bambaşka koşullar altında görünce hayat devam ediyor ya dedim kendi kendime. belki de "olma" vaktidir herşeyin, hasata biraz sabretmek gerekir.

sevgiyle...

Efsa dedi ki...

Bilmiyorum Y.

Bu hallerimi inan sevmiyorum ben bu kadar insafsız, umursamaz olmak istemiyorum diğerleri gibi. Ama beni bile bu hale getirebiliyorlar.

İçe dökülme ise, bana şunu anımsattı. buna bezner bir cümle yazmıştım daha önce:

"bir damlanın bile damla olup akabilmesi için tamamlanması lazım"
sanırı bende bu dönemlerdeyim.

Elif Gizem dedi ki...

Söyledim, hep söylüyorum. böyle de çok güzelsin :)

Efsa dedi ki...

:))) ben hala emin değilim.