7 Eylül 2010 Salı

Yüzün...
Eskiden girdiğim bir sokak aralığı gibi...
Kayboluş zamanlarımın en güzel sığınılası yeri.

Yüzün...
Eski bir hatıra eşyası kıvamında.
Her gördüğümde hayatıma renk katıp, beni eskilere götürüyor.
Sana yaşlanıyorum mu ne?

Yüzün...
Yüzüme takındığım, en güzel hüzün...


2 yorum:

Elif Gizem dedi ki...

Bugünlerde benim yüzüme de o güzel hüzünden takılı... Yüzümde onun yüzü asılı...

Efsa dedi ki...

Bazen o yüzleri silmek gerek. Bazen ama. :)