5 Ekim 2010 Salı


Anlamıyorsun değil mi?
Ekmeğime kan doğrandı sanki. 
Bir martı kondu omzuma,
Gagasında çiğ bir balıkla..
O çiğnedikçe, ben kustum. 

Zehir gibi sızdın,
Tadıma nükleer enerji gibi karıştın... 
Sızıntıların kaç yıl geçse bile hücrelerimde.
Biter mi?
Geçer mi?

4 yorum:

cecil dedi ki...

sızısı geçer de.. izi kalır.. tıpkı "aşılı kol"umuz gibi!!

Efsa dedi ki...

Sızı geçiyorda, sınıntı yaptığı yerlerde, düşüncelerimde geçmiyor. Kötü bir şey bu.

Elif Gizem dedi ki...

birgün bir başka martı konar, bu defa omzuna değil yüreğine. Sonra özgürlüğe uçarsınız birlikte, geride bıraktıkların geride kalır. Bir gün geçer evet, biter.

Efsa dedi ki...

Umut! ellerimden bırakmamak için sıkı sıkı tutuyorum onu.