12 Ekim 2010 Salı

Boynuna taktığın bir aksesuar gibiydi senin yalnızlığın...
Gece olunca, kim kimi takıyordu, kim kimi çıkarıyordu...
 belli olmuyordu! 

5 yorum:

hayatVEtavla dedi ki...

Belki de gece başka bir yalnızlığa, gündüz başka bir yalnızlığa gözümüzü açıyoruzdur.

Her defsaında efsa'yı bıraktığı yerde bulmaktan hoşlanan; hayatVEtavla

Efsa dedi ki...

ben bazen açıyorum yalnızlığa gözlerimi. Onun dışında hep kapalı gözüm

Elif Gizem dedi ki...

Bazen de ışıltılı bir aksesuar gibiydiniz gecede. Her yan ışığınızla aydınlanıyordu.

y. dedi ki...

yalnızlığım kolum gibi dahası yedinci kaburgam gibi gözümü kapasam ne fayda, en mutlu anlarımda, usulca esip ensemi yalayan bir rüzgar gibi.

Efsa dedi ki...

Bazen o yalnızlık yerine beni takmak geçiyordu onun içinden. Özel gecelerde, özel anlar için saklanıyordum sanki. Bu yakıyordu beni.