Gözlerindeki çapakları görebilecek kadar sana yakın uyuyabilmeyi

ve  

bedenindeki tüylerle bağlanmışken sana, tenimdeki seni görebilmeni dilerdim yanında..

Adam, sen bana öyle bakarken, kalbimin en buruşuk yerleri açılırdı!

Sen başka trenlere kokunu bıraktığında, başka şehirde platonik aşklar yaşar,

bütün acılarımı arabesk saçlarımda toplardım..

Biliyordum fazlası zarardı.

Belkide ahlakla felsefeyi bu kadar karıştırmamalıydım...