Büyüdüm..

Kendi hayatımı avucumun içinde tutabildimde, bir halterci gibi dünyaları kaldıramadım iki elimle.

Yetemedi kuvvetim..

Bunun için fazla inceydi bileklerim...

Büyüdüm...

Kendimi herkeslerden büyük gördüm..

Allah işte, sere serpe yere yapıştırdı bir gün burnumu.

Kendime küstüm.

Nefret etim, suçladım, büyüdükçe küçülttüm.

Büyüdüm...

Hayat işte, dünya üzerindeki her şey evvelde kalırmış...

Zaman içinde kimse yaralarıma dokundurtmadım.

Kendi yaralarımı sarmayı öğrendim.

Bir tarafım kendine aşıkken, diğer tarafım ret etti tüm güzellikleri.

Bir tarafım hep küskün bir çocuk kaldı.