Ne yaparsan yap bana.

Ama lütfen etimi delip geçip, içime girme!!

Beynime..

kalbime..

tüm derinliklerime..

Lütfen!

Sonra yaralarım kapanmıyor.

"Keşke" diye düşündü adam.

Düşündüklerini dillendirmek istediğini anlayan kadın, ani bir refleks ile parmaklarıyla örttü, adamın ağzını...

"Boşver" dedi.

Uzaklaştı adım adım...

Artık çok geçti.

Masalların hep yokmuş tarafı gibi işte...

Varmışmış, ama yok olmuş.

Ben kapıları açayım

Sen girince arkandan kapat.

Kapalı kapılar ardında

Sahip ol bana

Benden bile habersiz

İzinsiz

Yazdıkça,

özledikçe,

en kötüsü okudukça canım yanıyor.

Gerçekliğe dönmem lazım!

07/09

İstedim,

Senli zamanları düşledim

İçinde sen barındıran her yolu sana çıkar diye daldım

yoktun,

gelmiyordun.

kelimeler bogazımda bir yarım kalmışlıktı

ve ellerim boşlukta

öylece uzanmış...

kalakalmış...

yutkunamadım,

dokunamadım,

ellerimden kayıp gidişini izledim

izlettirdin...

acımadın

tıkandım...

yapamadım,

yalvardım,

gel dedim,

gelmedin,

gelemedim.

şimdi kapansa da kapıların

ben şansımı deniycem yeniden,

vazgeçmek inançsızlıktır.

vazgeçmeyeceğim.

bil istedim.

02/09

İsmindeki harflerin bile şımarıyor cümlelerimin içinde...

Bir endorfin oluyorsun bedenime :)

05/09

Biraz mola istiyorum.

Bir şehir.

Hiç görmediğim bi yer olsun, sokaklarnda kaybolacağım.

Yorulmak, dinlenmek sonra tekrar yorulmak.

Yürümek...

En çok da arınmak...

Erkekler sevdiklerini aldatacaklarına,

İdare etmeyi öğreneceklerine...

Önce iradeyi öğrenmeliler en başta...

Lamba söner ve ben karanlıkta da yazarım.

Sustu adam bir daha konuşmadı,

Gitti adam

Dönmedi...

Kadın bir daha duy(a)madı adamın sesini,

Söyleyemedi sevdiğini, özlediğini...

Aslında başka zamanlarda;

Başka mekanlarda konuşuyordu da,

Kadın duymuyordu.

Aradan günler geçti,

Günler kadın için resmen geçire geçire geçti.

En çok neyini özlediğini düşündü kadın,

Kadının suskunluklarını tamamlayan bir döngüydü.

Yoruldu adam,

Sustu kadın uzun zaman

Suskunluklarına farklı tepkisizlikler ekledi.

Boş bakışlarla tamamladı hikayeyi.

Gitmişti adam ve dönmemişti üstelik.

Biliyordu kadın,

Özlüyordu kadın,

Susuyordu adam...

04/09

Kırıldı kadın...

Vazgeçti adam,

Yazdı kadın...

Bilemedi adam...!

Fazlasıyla mantıklı idi adam.

Kadın duygularıyla,

Adam mantığıyla hareket etmeyi severdi.

Buluşamadılar bir türlü,

Kavuşamadılar...

"Sesini"...dedi...

"Kelimelerini" dedi hemen ardından, ortalığı tozu dumana katan iç sesi...

Sesini duymaya en muhtaç olduğunda kadının...

Sustu adam

Ellerini yanlardan bastırıp, ellerime kenetlediğim de direnebilecek misin?

Bence direnmelisin!

Beni kazanmak istiyorsan, bana yenilemezsin...

Lütfen yüzleş benimle.

Ama duymak istediğim cevapları verme...

Lütfen...

~~~~~~~

Bir aldatılmanın ardından acı içinde çemkirirken...

06

Aramızda söylenecek sözler kalmamıştı.

Bu akımın güç kaynakları da tükenmişti çünkü.

Söylemek istediğim şu ki; yarım kaldı çayım...

Islak ellerle tutulmuş kibrit kabındaki kibrit gibiyim.

Yanamıyorum, yakılamıyorum.

Bu kıtanın toprakları artık adım adım yürüyemeyecek kadar ağır gelir oldu bize...

Anlamıyormusun adımlarımız çarpışıyor.

İkimizden biri gitmeli...

Lütfen git...

Ben gidersem dönemeyeceğim, biliyorum.

Karar verdim;

büyüyünce hiç birşey olamazsam,

morgun kapısında bekçi olacağım.

Geçmiş zamanların birinde:

- "Korkutucu, renkli, etkileyici ve cazibeli" demiştim...

- "Evet" demiştin...

Ben hortumdan bahsetmiştim...

Sende benden...

Adam kadına göre çok sessizdi...

Kadın bitmesine duacı... Adam bitmesine seyirci...

03/09

Bu sessizlik çoğu zaman kadına ağır geldi.

Kadın hissettikleri bitsin istedi.

Delirecek gibiydi.

Bitmemesi hırslandırıyordu üstelik.

Hırçınlaştırıyor, olmaması gereken kişilik bulamaçları yaşatıyordu.

Adam bitsin istedi.

Hissettiği vicdan azabından biraz öte bişiydi.

Adam kendini bastırmayı öğrenmişti.

Sevgisini dirseklemeyi, onu geride bırakıp mantığıyla hükmetmeyi...

Adam; kadın hala onu sevdiği için üzülüyordu.

Tıpkı kadının adamın vicdanının rahatsızlığına üzüldüğü gibi.

Adım atmaya hevesli olduklarımdan, atınca korkar oldum.

Yine adım atmaya korktuklarıma karşı adım attım ve hevese geldim...

Arada aslında ne kadar çok nüans var.