Bir masalın sonunu mutlu bitirmek için vursam topuklarını, kırmızı ayakkabılarımın...

Yeter mi yanına gelmeye?

Korkuluk verir mi aklını?

-seninle kaybedilmiş aklımın yerine, mantığım yeniden bana gelsin diye- 

Ya teneke adam verir mi kalbini?

 -sana adanmış başka bir kalbin yerine, yanıma kar kalacak-

Ve aslan; verir mi cesaretini?

-yapamadıklarını yapman için sana, hiçbir şey için geç kalınmadığını anlatmaya-

Yanına gelince çözülür mü dersin, başı bağlanmış masalımın düğümü?