Ah adam,

Ayağım bir taşa değil sana takıldı.

Yolum yolunda sonlandı...

Güle oynaya yürümekten zevk aldığım sokakların çıkmaz oldu.

Sürekli daireler çizerken bedeninde, nevrim döndü.

Yolunu şaşırdığında ardından tökezledim.

Sonra gün geldi;

Her yeni ilişkinin öncesinde nefes verdiğin durağın olmayı öğrendim.

Her biten ilişkinin sonrasında özlediğini hissettiğin...

Bir daha gelmeyeceğini biliyorum. En çok bu yüzden sana "gel" diyemiyorum.

Lütfen gelme, artık "kal".

Hayatımda yarattığın boşluğunu doldurmakta bir adım öteye gitsem de, hala bunu sonuçlarına katlanmakta zorlanıyorum.