5 Ocak 2011 Çarşamba


Aslında hep farkındaydım senin için bir havaalanı olduğumun.
İstediğin saatte siktirip gider, istediğin gece / özellikle ben uykudayken / ağzına sıçmak için uykularımın / inerdin bana sertçe, frensiz, ışıksız ve gürültülü!
Bir merdiven akardı, akardı tüm basamakları ergenliğimin giderken sen...
Çoğunluk ağlardım!
Dişlerim ağarırdı inan. Bir köpek havlardı, bir kedi miyavlar, bir keçi geviş getirirdi.
Tüm şehir siktir olup giderdiniz, tüm binalar, tüm sokak lambaları ve şiirler...

* Rahman Yıldız

Hiç yorum yok: