Bir şey söyleme!
Zaten ellerimde bir sürü varlık kelimeleri ile yokluğunu yazmaya alıştım ben, senin uğramadığın sokaklara...
Evimin kapısını açık bıraktığım, duvakları andıran ve beni kötü sineklerden korusun diye astığım tülleri bile geri çektim gelişini kolaylaştırmak adına...
Eşiğimden atlayıp içime girmeyecek misin?
9 yorum:
Eşiğimden atlarsa yüzgörümlüğümü isteyecektim. belki de bu yüzden girmedi. :))
masum bir davet değil demek ki :)
şöyle anlatayım, saç tokamı kendim çıkartabilirim elbette. Canımda yansa gıkım çıkmaz.
ama ben istiyorum ki sadece onun için çıkartayım, saçlarımın tokasını. Ama buna değmesi gerekiyor. bunun için, benim için ne yapabilir bilmem lazım.
bir kahraman gerek bize.
ben kimseyi istemiyorum ama.. kahramanların benim masalımda pek işi olmuyor, ben kurtarılacak kız olmuyorum çoğu zaman.
bu daha iyi. herkesin bazen kurtarılmaya ihtiyacı olabilir tabi.
:) doğrudur.
Ama ben kimsenin samimiyetine zerre inanmıyorum.
Başkalarının sevinçleri mutlulukları ile besleniyorum şu sıralar..
böyle iyi şimdilik.
zaten bu bir teklif değildi :) samimiyet dersen doğru yoldasın derim. samimiyet de neymiş. bin tane yalan.
Yorum Gönder