5 Mart 2011 Cumartesi


Bir şey söyleme!
Zaten ellerimde bir sürü varlık kelimeleri ile yokluğunu yazmaya alıştım ben, senin uğramadığın sokaklara...
Evimin kapısını açık bıraktığım, duvakları andıran ve beni kötü sineklerden korusun diye astığım tülleri bile geri çektim gelişini kolaylaştırmak adına...
Eşiğimden atlayıp içime girmeyecek misin?

9 yorum:

piktobet dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Efsa dedi ki...

Eşiğimden atlarsa yüzgörümlüğümü isteyecektim. belki de bu yüzden girmedi. :))

piktobet dedi ki...

masum bir davet değil demek ki :)

Efsa dedi ki...

şöyle anlatayım, saç tokamı kendim çıkartabilirim elbette. Canımda yansa gıkım çıkmaz.

ama ben istiyorum ki sadece onun için çıkartayım, saçlarımın tokasını. Ama buna değmesi gerekiyor. bunun için, benim için ne yapabilir bilmem lazım.

piktobet dedi ki...

bir kahraman gerek bize.

Efsa dedi ki...

ben kimseyi istemiyorum ama.. kahramanların benim masalımda pek işi olmuyor, ben kurtarılacak kız olmuyorum çoğu zaman.

piktobet dedi ki...

bu daha iyi. herkesin bazen kurtarılmaya ihtiyacı olabilir tabi.

Efsa dedi ki...

:) doğrudur.
Ama ben kimsenin samimiyetine zerre inanmıyorum.
Başkalarının sevinçleri mutlulukları ile besleniyorum şu sıralar..
böyle iyi şimdilik.

piktobet dedi ki...

zaten bu bir teklif değildi :) samimiyet dersen doğru yoldasın derim. samimiyet de neymiş. bin tane yalan.