Her şey düşmekle başladı.
Rahme düştük,
Aşka düştük,
Derde düştük,
Ayrı düştük..
Bizler yürümeden önce bile düşmeyi öğrendik.
Artık kalkarken ağlamıyoruz
"Aşk... seni düşlerken saç diplerimin bile terlemesi" dedi ve sustu kadın.
3 yorum:
Bir hatırlatma...
Düştüm ben kimse bilmez
Düştüm ben kimse bilmez
Karanlıktır çünkü düştüğüm sokaklar
Yalnızımdır doğrulana kadar da
Düştüm ben kimse bilmez
Ayaktayımdır çünkü gördüklerinde
Dosdoğru durmaya çalışırım hep
Düştüm ben kimse bilmez
Anlamazlar hiç neden sürekli gri giyindiğimi
Gri tonların düşsen de kir göstermediğini
Düştüm bir zaman ben
Kimse. Bilmez
Kimse görmez
Kimse konuşmaz
Seni görmem için aynaya bakmam yeter.
Düş/tük..!
Zamanın ötesinde bir düş/tük..
Gün geldi,geçeğin kıyısına düştük..
Kimimiz aşk'a,kimimiz zindana,kimimiz de toprağa düştük..!
Düşe kalka öğrendik hayatı..
Ötelere kanat çırparken düştük..
Sual eden olursa;söyleyin,
Ebabil kuşlarının kanadındaki son düş/ük
Yorum Gönder