24 Aralık 2012 Pazartesi


Her şey düşmekle başladı. 
Rahme düştük, 
Aşka düştük, 
Derde düştük,
Ayrı düştük..

Bizler yürümeden önce bile düşmeyi öğrendik. 
Artık kalkarken ağlamıyoruz

3 yorum:

Erkan Şen dedi ki...

Bir hatırlatma...

Düştüm ben kimse bilmez

Düştüm ben kimse bilmez
Karanlıktır çünkü düştüğüm sokaklar
Yalnızımdır doğrulana kadar da

Düştüm ben kimse bilmez
Ayaktayımdır çünkü gördüklerinde
Dosdoğru durmaya çalışırım hep

Düştüm ben kimse bilmez
Anlamazlar hiç neden sürekli gri giyindiğimi
Gri tonların düşsen de kir göstermediğini

Düştüm bir zaman ben
Kimse. Bilmez
Kimse görmez
Kimse konuşmaz

efsa dedi ki...

Seni görmem için aynaya bakmam yeter.

Budeliçocuk dedi ki...

Düş/tük..!
Zamanın ötesinde bir düş/tük..
Gün geldi,geçeğin kıyısına düştük..
Kimimiz aşk'a,kimimiz zindana,kimimiz de toprağa düştük..!

Düşe kalka öğrendik hayatı..
Ötelere kanat çırparken düştük..
Sual eden olursa;söyleyin,
Ebabil kuşlarının kanadındaki son düş/ük